[...]na świecie były tysiące odmian radości, ale w gruncie rzeczy wszystkie stanowiły jedną, radość kochania. Radować się i kochać to było jedno i to samo.
Wszystko wiecznie się powtarza, dzień i noc, lato i zima, świat jest pusty i bez sensu. Wszystko kręci się w kółko. Co powstaje, musi przeminąć, co rodzi się, musi umrzeć. Wszystko się znosi, dobro i zło, głupota i mądrość, piękno i brzydota. Wszytko jest puste. Nic nie jest realne. Nic nie jest ważne.
Fragment konwersacji Morli i Atreju.
Nie Kończąca Się Historia.
Str. 68.
Wers. 3 - od dołu
Kto nie ma już przeszłości, ten nie też przyszłości.
Nie Kończąca Się Historia.
Str. 403.
Wers. 2 - od dołu.